Kościół został wzniesiony w 1770 r. na planie krzyża. W środkowej części świątyni znajduje się tzw. pseudokopuła, zwieńczona trochę węższą laterną. Wewnątrz bogate wyposażenie z epoki baroku, do którego zalicza się dwa ołtarze, organy, dwa konfesjonały, ambonę, obrazy i polichromię. Przed kościołem można podziwiać dwie późnobarokowe figury świętych, wykonane z piaskowca. Obok kościoła postawiono oddzielną drewnianą dzwonnicę pochodzącą z czasu budowy kompleksu. Na dziedziniec świątyni przechodzi się przez zabytkową bramę.