Miejsca

Pierwszy drewniany zbór został wybudowany przez ewangelików w obrębie Starego Miasta w I połowie XVII w. i służył im jako obiekt sakralny do II połowy XIX w. Później, w nowej części miasta wybudowano jednonawową świątynię z dwubarwnej cegły, wykonaną w stylu neoromańskim, jednak zawierającą odwołania do gotyku. Budowlę połączono arkadowym przedsionkiem z wybudowaną obok kościoła wysoką wieżą z dzwonami. Po II wojnie światowej zbór został przejęty przez katolików i wówczas mieścił się tam kościół garnizonowy pw. Świętego Krzyża. Po jego likwidacji postanowiono, że będzie to świątynia pomocnicza pw. św. Zbawiciela należąca do parafii św. Mikołaja Biskupa.