Kościół salowy w Kunowie powstawał z kamienia polnego i cegły w kilku etapach. Korpus nawowy został wzniesiony w XV w, a wieżę kamienno-ceglaną wybudowano w 1582 r. W roku 1713 kościół otrzymał nowe, barokowe wnętrze wraz z wyposażeniem. W tym też czasie dobudowane zostały trzy aneksy od strony północnej. W centralnej części ołtarza znajduje się obraz przedstawiający Grupę Ukrzyżowania, obramowany po bokach dwiema kolumnami. W świątyni znajduje się również barokowa, drewniana ambona z roku 1714. Pod amboną umieszczono trzy wapienne płyty nagrobne poświęcone miejscowemu proboszczowi Urbanowi Wentcie, Ernestowi Friedrichowi Kirschnerowi i Marcie Sophii Kirschner. W kościele znajduje się mosiężny, wiszący, neogotycki świecznik z przełomu XIX i XX w, przerobiony na żyrandol elektryczny. Kościelny dzwon z brązu powstał w roku 1766 w pracowni ludwisarskiej Johanna Heinricha Scheela ze Szczecina.