Klasztor powstał w 1457 r. poza granicami dawnej Wschowy, a postawiony został przez bernardynów. Jego pierwsza postać miała konstrukcję szachulcową, jednak w 1556 r. obiekt uległ zniszczeniu po pożarze wywołanym podpaleniem przez protestantów. Bernardyni wrócili do Wschowy w XVII w. i ponownie, w 1629 r. odbudowali świątynię. W XVIII w. klasztor rozbudowano o kaplicę pw. Świętego Krzyża oraz dziedziniec z krużgankami. Na dziedzińcu znajdują się dwie kaplice oraz figura św. Józefa z Dzieciątkiem Jezus.